عجب دنیایی است
عجیب دنیایی است نازنین
بی همسفری، سفر می‌کنیم بر گرده تاریخ
و خوب می‌پنداریم که شاهکار خلقت را به نمایش گذاشته ایم...
عجیب دنیاییست که من و تو
بی همرهی آغاز کرده‌ایم،
بی همرهی به پایان خواهیم رفت و
بی همرهی در سرود الهی رقصی با شکوه برپا خواهیم کرد.
عجیب دنیائیست؛ بنگر،
چگونه در تکاپوی هیچ، پستی و بلندی‌ها را می‌پیماییم.
لحظه‌ای ایستادن را از خود دریغ کرده‌ایم تا مبادا در انعکاس هستی،
لحظه‌ای سکوتمان ثبت شود و خوب می‌دانیم
که " اگر لحظه‌ای سکوت کنیم، شاید خدا هم حرفی برای گفتن داشته باشد."
لحظه‌ای سکوت نمی‌کنیم و می پنداریم که مبادا سخنش
از بار امانتی که به دوش می‌کشیم، سنگینتر باشد.
نظر یادتون نره عزیزان خیلی وقت 
سر نمی زنید!
گاهی اوقات در زندگی لحظاتی وجود دارد که آدما مجبور می شوند به همه باورها و دانسته های خود شک کنند
بازم بهم سر بزنین